Turystom wypoczywającym na Wybrzeżu Andamańskim i wyspie Phuket zapada w pamięć wyjątkowo malownicza sceneria, białe i piaszczyste plaże odbijające promienie wakacyjnego słońca oraz turkusowa, przejrzysta woda, w której można brodzić godzinami zajadając co jakiś czas tropikalne smakołyki. Turystyczny region ma jeszcze tę zaletę, iż sąsiaduje z wapiennymi wyspami o przedziwnych kształtach, ciągnącymi się wzdłuż linii brzegowej jak łańcuch morskich pereł. Niektóre z wysp są prawdziwymi centrami turystycznymi z najświetniejszymi hotelami i wyszukaną bazą rekreacyjną, inne z kolei stanowią ostoję spokoju dla turystów poszukujących ciszy i niezapomnianych widoków. Okolone koralowcami klejnoty morza przyciągają także miłośników podwodnych wojaży oraz entuzjastów zajęć rekreacyjnych organizowanych przez lokalne agencje turystyczne.

Wybrzeże Andamańskie z rozsianymi na płytkich wodach wysepkami i barwnymi rafami koralowymi położone jest nad Morzem Andamańskim w południowo-zachodniej części Tajlandii, po zachodniej stronie Półwyspu Malajskiego. W egzotycznym zakątku na turystów oprócz popularnych celów wycieczek czekają bujne lasy deszczowe, zarośla namorzynowe, plantacje kawy i nerkowca oraz siedliska rzadkich gatunków zwierząt.

Region wybrzeża nie odegrał w historii Tajlandii znaczącej roli, dlatego turyści, którzy chcą poznać przeszłość tego zakątka powinni zainteresować się głównie historią poszczególnych miast. O tym regionie w świecie turystycznym stało się głośno, kiedy w latach 70. XX w. na Wyspie Phuket zaczęli pojawiać się pierwsi zagraniczni turyści, a okoliczne tereny stały się popularnym celem wycieczek, o czym mogą świadczyć ciągle powstające luksusowe kompleksy hotelowe. Przed wiekami zachodni brzeg południowej Tajlandii był ważnym węzłem szlaków handlowych łączących Malezję, Indie i Chiny, dlatego też wpływy chińskie widać w architekturze sklepów i meczetów oraz w regionalnym dialekcie ze słyszalnym echem języka malajskiego i indonezyjskiego. Patrząc na mieszkańców tej części Tajlandii można także mieć wrażenie, że różnią się fizycznie od pozostałych Tajów, chociaż różnice te z biegiem lat ulegają zatarciu. Wybrzeże Andamańskie oferuje wiele ciekawych atrakcji, a turyści znudzeni lenistwem mogą wybrać się na emocjonujące wycieczki po interesujących miastach i parkach narodowych będących ostoją dzikiej przyrody.

Koh Phuket – najbogatszy region Tajlandii utrzymujący się z masowej turystyki, co sprawia, że sama wyspa Phuket należy do najpopularniejszych i najczęściej odwiedzanych miejsc Azji. Znajdują się tam najlepsze kurorty oferujące wypoczynek na najwyższym poziomie. Miejsc noclegowych jest tak dużo, że wyspa może pomieścić tysiące zagranicznych turystów poszukujących krystalicznie czystej wody, rozległych, piaszczystych plaż, niezapomnianych widoków oraz idealnych miejsc do nurkowania. Największa wyspa Tajlandii, najbardziej urozmaicona pod względem geograficznym, oferuje turystom odludne zatoczki kąpielowe otoczone palmami, zalesione wzgórza oraz wapienne klify przyciągające miłośników fotografii. W tym niezwykłym krajobrazie urocze wioski mieszają się z luksusowymi kurortami. W stolicy wyspy o tej samej nazwie można trafić na rzadko spotykaną architekturę chińsko-portugalską widoczną w fasadach sklepików i domów pochodzących z XIX w. Spacerując po mieście warto zwrócić uwagę chociażby na jaskrawo pomalowaną świątynię Jui Tui czy budynki Standard Chartered Bank przy ulicy Phangnga. Warto udać się także do znajdującej się poza miastem bogato zdobionej świątyni Wat Chalong, by zgłębić tajniki buddyjskich kompleksów sakralnych. Jedną z największych atrakcji kurortu jest Muzeum Muszli Morskich oraz Akwarium Phuket zajmujące się między innymi odnawianiem populacji żółwi. Sporo informacji o kulturze i sztuce Tajlandii można wynieść z parku rozrywki Fanta Sea, natomiast niezapomnianych wrażeń dostarcza wizyta w Ogrodzie Motyli lub na Farmie Krokodyli, gdzie urzędują niebezpieczne, ale fascynujące gady. Na romantyczne oglądanie zachodów słońca najlepiej wybrać się na przylądek Promthep, niemniej w ciągu dnia wspaniałe przygody zapewniają także parki: Park Narodowy Sirinat i Park Leśny Khao Phra Taew, w których  dla turystów dostępnych jest wiele przyrodniczych atrakcji. Najciekawsze zaplecze komercyjne znajduje się w kurortach Ao Patong, Ao Kata i Ao Karon, gdzie przy lazurowych wodach Morza Andamańskiego i najlepszych na wyspie plażach wybudowano dziesiątki luksusowych hoteli. Chociaż są one nieco mniejszymi miejscowościami wypoczynkowymi, stwarzają przyjemną i kameralną atmosferę sprzyjającą relaksowi i wczasom rodzinnym. Nawet poza sezonem turystycznym w szwach pęka kurort Patong będący skupiskiem wysokich, luksusowych hoteli, apartamentów, restauracji i sklepów z pamiątkami. Długa piaszczysta plaża, liczne dyskoteki i możliwość uprawiania sportów wodnych w miejscowej zatoce przyciągają co roku tłumy turystów. Wyspę można scharakteryzować krótko: wspaniałe, piaszczyste plaże, nieustająca zabawa do białego rana, tropikalne drinki i wszechobecne kokosy.

Kuchnia tajska ma tę zaletę, że nie jest w Polsce dobrze znana, przez co turyści wybierający się do Tajlandii mogą oszaleć na jej punkcie. Intensywność smaków w powiązaniu z warzywami i egzotycznymi gatunkami owoców daje mieszankę odzwierciedlającą przede wszystkim obraz życia odległego kraju, ale także całą gamę potraw, których liczby nie byłby w stanie zliczyć żaden wyrafinowany podróżnik. Podobnie jest z dzienną ilością posiłków, dlatego nie ma stałych godzin przyrządzania dań, a czas otwarcia restauracji również bywa różny. Potrawy są wręcz rzeźbione z najrozmaitszych składników, najczęściej są ostre i obficie doprawione chili.

Niezależnie od miejsca pobytu, w restauracjach można zamówić dania pochodzące z najodleglejszych zakątków królestwa. Restauratorzy są wyczuleni na normy sanitarne, dlatego serwują najświeższe potrawy, niemniej jednak z przydrożnych jadłodajni, podobnie jak z usług ulicznych sprzedawców należy korzystać z dużą ostrożnością.

Tajlandczycy lubią biesiadować, długo spożywać potrawy i korzystać z szerokiego wachlarza ich różnorodności, dlatego zawsze warto jeść w jak największym towarzystwie, by skosztować jak najwięcej potraw. Dania w takich sytuacjach są w tradycyjny sposób ustawiane na macie rozłożonej na podłodze i z powodzeniem można próbować każdego z nich.

Tajlandia ma tradycje kulinarne pochodzące z Chin, Laosu, Birmy i Indii, a kucharze najczęściej kierują się zasadą „5 smaków”, której harmonia polega na starannym dobieraniu: słodyczy, ostrości, kwaśności, słoności i goryczy. Tradycja nakazuje jadanie z tzw. woka, czyli naczynia przypominającego miskę z uchwytami do szybkiego przyrządzania potraw na ogniu. W większości przypadków jednak każdy dostaje miseczkę ryżu i sam dobiera sobie pozostałe składniki.

Tajskie kompozycje kulinarne bazują najczęściej na ryżu – kow, mleku kokosowym, owocach morza oraz kombinacji sosów curry, do których zamiast czystej soli używany jest słony sos rybny nam plaa. Ryż przygotowywany jest na „sto” różnych sposobów, a wszystkie dodatki wzbogacone są aromatycznymi przyprawami i ziołami, gdyż Tajowie wierzą w zdrowotne i magiczne znaczenie takich składników. Warto pamiętać, że niektóre dania spożywa się palcami i przykładowo jest to gęsty, kleisty ryż, który lepi się prawą ręką w niewielkie kulki i macza następnie w podanych sosach. Dania z takimi dodatkami jak curry są filarem kuchni, a najbardziej znanym daniem jest gęsty sos z kurczakiem i pokrojonym bakłażanem – kaeng kiaw wan kai. Przykładowo w restauracyjnym menu można rozróżnić curry czerwone z mięsem wołowym lub wieprzowym kaeng pet oraz curry z posmakiem kokosu przygotowane na sucho – phanaeng.

Wpływy Birmy widać na przykład w potrawce z wieprzowiny z sosem curry, imbirem, kurkumą i tamaryndem, natomiast portugalskimi korzeniami charakteryzuje się muu pat priaw wan – wieprzowina przyrządzona na słodko-kwaśno. Turyści często rozglądają się za tom kha kai – gęstym curry na bazie mleczka kokosowego z kurczakiem i ciekawą odmianą trawy jaką jest palczatka kosmata. Warto również spróbować tajskiej zupy z krewetkami i pomidorami przyprawioną kolendrą, palczatką cytrynową i chili, która po ugotowaniu podawana jest wraz z niewielkim kociołkiem. Głodni turyści z pewnością ulegną duszonej w bananowym liściu zapiekance z owoców morza, kawałków ryb i skorupiaków w przecierze kokosowym – ho mok talay.

Pałeczki są używane w Tajlandii tylko do jedzenia makaronu – phat, który wprowadzili Chińczycy, a bardzo często można go kupić w niewielkich sklepikach otwartych na oścież. Makaron może być podawany na sucho, mokro lub w postaci zupy, a najznamienitsze dania to: pat tai – smażony w woku z tofu (twarożkiem sojowym), siekanymi jarzynami i suszonymi krewetkami, bami haeng mu daeng – pszeniczny makaron z plastrami czerwonej wieprzowiny czy pad see yoo – tzw. chiński makaron w sojowym sosie.

Dodatkiem do dań są wspaniałe, wytrawne sałatki tajlandzkie zwane yam, do których używa się beztłuszczowych sosów i najczęściej jest to sos sojowy, rybny lub wytworzony z limonki. Smaczna jest przede wszystkim yam thalay – sałatka z ugotowanych owoców morza ułożonych na liściach sałaty lub so tam – sałatka z papai połączona z chili i kawałkami kurczaka.

Turyści z Polski z pewnością zainteresują się egzotycznymi owocami, gdyż oprócz znanych w Europie bananów i arbuzów można rozkoszować się smakiem papai, kantalupy, mangostanu, pomelo, rambutanu, gujawy czy owoców longan. Na bazie tych owoców powstają również orzeźwiające soki. Po kulinarnych podbojach warto na trawienie sięgnąć po coś mocniejszego. Może alkoholowy rynek tajlandzki nie jest oszałamiający, niemniej najczęściej pija się piwo Singha, Kloster i Chang lub whisky Saeng Thip. Popularna, szczególnie wśród mężczyzn, jest wódka z ryżu zwana mekhong, a także rum o egzotycznej nazwie Sang Som.

Prawdziwym wyzwaniem jest natomiast wypicie kawy, która jest gęstym, smolistym i mocnym płynem z dodatkiem cykorii, chociaż prawdziwy jej skład dla większości turystów pozostaje wielką tajemnicą.

Dla obcokrajowców spotkanie z kulturą i tajlandzkimi obyczajami może okazać się ciekawym i niespodziewanym doświadczeniem. Tajlandia w swojej historii narodowej uniknęła długich okupacji i wojen w odróżnieniu od sąsiednich regionów, dlatego jej mieszkańcy uważają, że mieszkają w „kraju wolnych ludzi” i przyjaźnie, z uśmiechem na twarzy odnoszą się do turystów. Wśród Tajów można czuć się bezpiecznie i bezgranicznie oddać się zabawie i radości skrywającej się pod określeniem sanuk, chociaż należy pamiętać, że sam uśmiech w Tajlandii ma kilkanaście znaczeń i może wyrażać również smutek. Ważne jest także postępowanie mieszkańców Tajlandii, prowadzące do łagodzenia wszelkich konfliktów i nieporozumień, określane jako mai pen rai. Często w trudnych sytuacjach można zobaczyć uśmiechniętych Tajów próbujących pomóc zakłopotanemu turyście i starających się rozładować kłopotliwą sytuację. Warto z takiej pomocy skorzystać, gdyż bardzo często może ona okazać się bardzo przydatna.

Przywiązanie do tradycji i narodu można zaobserwować każdego ranka, gdy w większości miast na maszty wciągana jest flaga państwowa symbolizująca buddyzm, ziemię, lud i monarchię. Tradycyjna jest także religia obowiązująca w Tajlandii, mająca silny wpływ na stosunek do życia. Chociaż w kraju żyje kilka grup etnicznych posługujących się różnymi dialektami, to łączy je kultura, wartości społeczne i przede wszystkim buddyzm wytyczający drogę postępowania i będący podstawą codziennego życia. Dlatego turyści odwiedzający ten piękny kraj powinni szanować obyczaje z tym związane. Niektóre, nawet nieświadome zachowania, mogą być źle odbierane czy nawet piętnowane, dlatego przed zwiedzaniem świątyń należy zdjąć buty i zadbać o odpowiedni strój z długimi rękawami, spodniami i skromnymi sukienkami zakrywającymi ramiona u kobiet. Odpowiedni ubiór obowiązuje również w muzeach, ambasadach, instytucjach i oficjalnych restauracjach. Z szacunkiem należy podchodzić do posągów Buddy, w żadnym wypadku nie można ich dotykać, a fotografować należy dyskretnie, bez zwracania na siebie uwagi. Turystów może zdziwić powszechna obecność mnichów, którzy nawet w komunikacji publicznej mają swoje miejsca, niemniej obowiązuje ich surowa zasada czystości, dlatego pod żadnym pozorem nie można dotknąć nawet stroju mnicha, co w szczególności dotyczy kobiet.

Z racji tego, że głowa w buddyzmie i hinduizmie jest ośrodkiem mądrości również nie wolno dotykać czy klepać tej części ciała, by nie wywołać niepotrzebnego napięcia, chociaż w europejskiej kulturze jest to zupełnie normalny i przyjacielski gest. Z kolei za niestosowne uchodzi zakładanie nogi na nogę czy kopnięcie czegoś w gniewie, a tym bardziej skierowanie stóp w stronę Buddy. Wiąże się to z tym, że stopy są pod względem duchowym uważane za najniższą część ciała. Tajowie podają większość przedmiotów prawą ręką, gdyż lewą uważają za „nieczystą” przeznaczoną do używania w toalecie – wypadałoby, żeby turyści postępowali tak samo.

Na słyszane powitanie wai nie należy odpowiadać, a jedynie uśmiechnąć się przyjaźnie. Warto również nauczyć się kilku słów powitalnych odnoszących się do kobiety: sawadee ka i do mężczyzny sawadee krap. Najlepiej używać ogólnego powitania i pożegnania sawadee z lekkim skłonem i dłońmi w modlitewnym geście dotykającymi czubka nosa. Tajowie zwracają się do wszystkich po imieniu i w taki właśnie sposób najlepiej odwzajemniać kontakty z tymi otwartymi ludźmi, dodając na początku słówko khun oznaczające „szanowny/szanowna”.

Chociaż Tajowie tolerują krytykę społeczeństwa, nietaktem jest żartowanie z rodziny królewskiej, a tym bardziej obrażanie monarchii, co może nawet skutkować problemami z prawem. W miejscach publicznych lepiej nie podnosić głosu i głośno nie gestykulować, by nie wzbudzać niczyjej uwagi. Podobnie jest z całowaniem się i przytulaniem, niemniej czynności takie w dyskotekach i barach są dopuszczalne.

W Tajlandii obowiązuje bardzo ważna etykieta zachowania się przy stole, a jej łamanie świadczy o ignorancji współbiesiadników. Nietaktem jest jedzenie kęsów widelcem trzymanym w prawej dłoni. Widelec służy wyłącznie do nakładania jedzenia na łyżkę, którą trzyma się w prawej ręce, natomiast noże podawane są tylko do dań europejskich. Kiedy posiłki podane są na dużym talerzu stosowniej jest nakładać sobie sukcesywnie mniejsze porcje niż na raz jedną dużą.

W całym kraju obowiązuje zakaz palenia papierosów w lokalach, na dworcach, i w różnego rodzaju instytucjach, a złamanie zakazu grozi wysokimi karami finansowymi.

Tradycyjnym elementem tajskiej kultury jest masaż, z którego korzysta wielu turystów. Taka forma poprawia nie tylko samopoczucie, ale jest także jedną z gałęzi tradycyjnej medycyny tego kraju, więc warto wydać „parę bahatów” na taką niebiańską przyjemność. W wielu miejscach można spotkać wirtuozów masażu dokonujących cudów na podróżnikach skarżących się na dolegliwości.

Ważnym elementem mocno zaznaczonym w tradycji tajlandzkiej jest boks i tradycyjne sztuki walki mające wymiar niemalże rytualny, a także ludowe przedstawienia teatralne li-khe i pełen wdzięku balet lakhon. Dużą popularnością, szczególnie wśród młodych chłopców, cieszy się natomiast takraw – dyscyplina podobna do piłki nożnej, siatkówki i gimnastyki polegająca na grze ratanową piłeczką.

Turyści wypoczywający na Wybrzeżu Andamańskim mają do dyspozycji liczne kompleksy hotelowe udostępniające swoim gościom baseny ze słodką i słoną wodą, centra fitness, siłownie, łaźnie parowe, sauny, SPA, korty do squasha i tenisa, ścianki wspinaczkowe, pola golfowe, boiska do siatkówki plażowej, a także możliwość uprawiania windsurfingu, żeglarstwa oraz nurkowania zarówno z rurką, jak i głębinowego. Najciekawsze tereny nurkowe wybrzeża znajdują się w okolicach archipelagów Sililan i Surin, do których najlepiej jest wyprawić się z kurortów Phuket i Khao Lak. Niektóre agencje turystyczne organizują również wyprawy nurkowe na wody sąsiedniej Birmy. Dużą popularnością miłośników nurkowania cieszą się także wyspy Koh Lanta oraz okolice Trang, a także wybrzeża Wyspy Phi Phi. Wszystkie te rejony oferują ciekawe ukształtowania podmorskiego świata oraz niezwykłą florę i faunę pełną najróżniejszych gatunków koralowców oraz egzotycznych ryb.

Region upodobali sobie miłośnicy wspinaczki górskiej, za sprawą rozmaitych form skalnych doskonale nadających się do uprawiania tego sportu. Wapienne wzniesienia i strome wyspy znajdują się w wielu zakątkach wybrzeża, w tym na najpopularniejszym cyplu Laem Phra Nang, gdzie wyznaczono dziesiątki szlaków wspinaczkowych o różnych stopniach trudności.

Koh Phi Phi – niewielka wyspa charakteryzująca się wakacyjną atmosferą, cudownym klimatem oraz ładnie utrzymanymi plażami, będąca jednym z chętniej odwiedzanych zakątków Wybrzeża Andamańskiego. Przy luksusowych hotelach znajdują się długie plaże z białym piaskiem, na którym można wygrzewać się godzinami oraz nurkować w przybrzeżnych lagunach. Cień przed silnymi promieniami słonecznym dają drewniane chatki kryte strzechą oraz domki typu bungalow utrzymane w tradycyjnym, tajskim stylu. Do wielu miejsc można dopłynąć tylko łodzią, co nadaje wyspie romantycznego charakteru i kameralnej atmosfery. Na Phi Phi warto spojrzeć z najwyższego wzniesienia, na które prowadzą szlaki wydeptane w buszu. Gdy woda w przyhotelowym basenie przestanie bawić można udać się na bezludne plaże Ao Koh Bakao i Ao Lanti, by tam oddać się wielogodzinnemu leniuchowaniu. Pobyt na wyspie umila spędzanie czasu w hotelowym jacuzzi, łaźniach parowych i na masażach lub po prostu relaks w hamaku z tropikalnym drinkiem w ręku. W wolnym czasie warto wybrać się na okoliczne wyspy, by zobaczyć chociażby Jaskinię Wikingów z malowidłami skalnymi na Koh Phi Phi Ley lub Zatokę Maya, która posłużyła jako tło filmu „Niebiańska plaża”.

Koh Lanta – w skład niezwykłego archipelagu wchodzi grupa kilkudziesięciu wysp, z których turyści upatrzyli sobie największą z nich o tej samej nazwie, należącą do prowincji Krabi. Zielone wnętrze urzeka dzikim krajobrazem, natomiast przyjemne plaże z osłaniającymi je palmami doskonale nadają się do błogiego leniuchowania i oglądania okolicznych wysp prezentujących się najkorzystniej przy zachodach słońca. Wyspę ze względu na kameralną atmosferę upodobały sobie rodziny z małymi dziećmi i amatorzy nurkowania zachwyceni dostępem do pobliskich wysepek z podwodnymi jaskiniami, ścianami i rafami koralowymi. W niewielkich i kameralnych kurortach usytuowanych na porośniętych bujną roślinnością wzgórzach, można spędzić przyjemne chwile, korzystając z kompleksów sportowych, centrów SPA, siłowni, jacuzzi, sauny i możliwości uprawiania dyscyplin wodnych. Największą atrakcją wyspy jest Tham Mai Kelo – system kilku jaskiń, których zwiedzanie umożliwiają zamocowane drabiny i liny zabezpieczające.

Khao Lak – pas wspaniałego Wybrzeża Andamańskiego położony na północ od Phuket, będący prawdziwym rajem dla miłośników przyrody, spokoju oraz wielogodzinnych kąpieli. Region Khao Lak jest również doskonałą bazą do wycieczek na archipelag Similian uchodzący za jedno z ciekawszych miejsc nurkowych tej części Tajlandii. Przyjemne kompleksy hotelowe położone są na dawnych plantacjach kauczuku, przy samym morzu i najlepszych plażach. Turyści mogą spędzać wymarzone wakacje w zadbanych kompleksach domków typu bungalow, tworzących tradycyjny, tajski klimat w otoczeniu tropikalnych ogrodów. Wakacyjny czas spędzony na plażach i przyhotelowych basenach urozmaicają zabiegi w centrach SPA, tajskie masaże oraz egzotyczne drinki serwowane przez wyszukane tawerny. W okolicy działa kilka szkółek nurkowych umożliwiających zdobycie uprawnień do schodzenia pod wodę. Wolny czas najlepiej spożytkować na wyprawach trekkingowych do okolicznego Parku Narodowego Khao Lak.

Krabi – doskonałe miejsce na wczasy połączone z aktywnym zwiedzaniem okolicy. Baza turystyczna umożliwia wypoczynek na najwyższym poziomie za sprawą wspaniałych, nowoczesnych hoteli, w których na gości hotelowych czeka bogata oferta uprawiania sportów wodnych oraz możliwość jazdy konnej, gry w golfa czy jazdy na rowerze. Kompleksy hotelowe położone wśród tropikalnych ogrodów mają również dostęp do piaszczystych plaż z przepięknymi widokami na morze i wyrastające w tle wapienne góry. Lokalne agencje turystyczne specjalizują się w organizacji wycieczek fakultatywnych, dlatego Krabi uchodzi za świetną bazę do wypadów za miasto. Na dłuższy spacer można wybrać się między innymi na bagna namorzynowe, gdzie żyje wiele gatunków egzotycznych ptaków lub zwiedzić unikatowe cmentarzysko muszli Su San Hoi utworzone ze skamieniałych muszli morskich przypominających ogromne płyty. Prowincja Krabi szczyci się również przyjemną plażą Napparat Thara okoloną zielonym buszem oraz plażą Ao Nang z malowniczą oprawą zatoki, w której jest położona. Całe wybrzeże w rejonie Krabi oferuje turystom możliwość uprawiania kajakarstwa, nurkowania oraz wyprawiania się na pobliskie wyspy.

Trang – miasto i prowincja o tej samej nazwie, w której turyści znajdą plaże błyszczące w promieniach słonecznych, strome klify i tropikalne wyspy znajdujące się na terenie Parku Narodowego Hai Chao. Miasto Trang dysponujące niewielką bazą noclegową na dobrym poziomie jest dobrym miejscem, by zatrzymać się na dłużej i zwiedzać malownicze południe Tajlandii. W przyjemnych uliczkach ukryte są chińskie restauracje makaronowe oraz muzułmańskie „domy curry”, natomiast najwięcej turystów pojawia się w mieście w trakcie trwania październikowego Festiwalu Wegetariańskiego. Białe, piaszczyste plaże na terenie parku doskonale nadają się do nurkowania z rurką, natomiast w okolicy plaż Chao Mai i Hat Pak Meng znajdują się ciekawe klify i jaskinie. Na własną rękę lub z lokalnymi agencjami turystycznymi można wybrać się w emocjonujący rejs po wyspach Koh Hai, Koh Muk i Koh Kradan. Wokół niewielkiego archipelagu znajdują się doskonałe terenu nurkowe z bajecznymi rafami koralowymi i wrakami statków. Każda z wielu wysp ma swój indywidualny urok, przykładowo największą atrakcją Koh Muk jest „Szmaragdowa Jaskinia” z porośniętą dżunglą laguną, zamkniętą wapiennymi skałami.

Zatoka Phangnga – nie ma takiego drugiego miejsca w Tajlandii, gdzie z ogromnej zatoki na tafli lazurowego akwenu wyrasta ponad setka skalistych wysepek i pionowych, wapiennych słupów. Na specjalnie organizowanych rejsach można podziwiać jeden z wielkich, przyrodniczych cudów natury Azji Południowo-Wschodniej i godzinami kąpać się na bezludnych, niebiańskich plażach. Zaskakujący krajobraz tworzą dodatkowo poszarpane klify morskie i jaskinie gwarantujące zwiedzającym niezapomniane wrażenia. Wapienne pomieszczenia zwane „hongi” kryją w swoich wnętrzach fantastyczne formacje skalne i rzadko spotykane twory powstałe na skutek ruchu ziemskich płyt kontynentalnych sprzed milionów lat. Bujna zieleń wysepek otoczona jest błękitnymi lagunami tworzącymi tropikalny ekosystem, który najlepiej można poznać wybierając się na wielogodzinną, a nawet kilkudniową wycieczkę kajakową. „Hongi” różnią się wielkością, a niektóre z nich są połączone skalnymi tunelami. Baśniowy pejzaż urozmaicają dodatkowo pływające, muzułmańskie wioski, do których można zawinąć podczas wyprawy, by spróbować egzotycznych owoców morza, a nawet przenocować. Wiele z wysp ma swoje odrębne historie, można między innymi zatrzymać się na „pisanej wyspie”, na której odkryto skalne malowidła, spojrzeć na tzw. „wyspę-pies” przypominającą swoim kształtem psa lub udać się na Wyspę Jamesa Bonda znaną z filmu „Człowiek ze złotym pistoletem”.

Wycieczka wokół Krabi – turyści, którzy zdecydują się na własną rękę zwiedzić prowincję Krabi powinni zwiedzić kilka ciekawych miejsc znajdujących się w malowniczych zakątkach i sąsiedztwie przepięknych plaż doskonale nadających się na przerywnik w wyprawie. Koniecznie trzeba zajrzeć do „jaskini tygrysiej”. Wat Tham Seua jest bowiem jedną z najważniejszych w Tajlandii świątyń leśnych, w której mieszkają medytujący mnisi. W tajemniczych jaskiniach można znaleźć między innymi wielki odcisk stopy Buddy, posąg Bogini Miłosierdzia czy wizerunek Wielkiego Buddy z lustrem w dłoni. Wśród starych drzew i budynków poprowadzone są spacerowe ścieżki, którymi można dotrzeć do interesujących punktów widokowych. W trakcie przejażdżki warto także zobaczyć przydrożnego Spoczywającego Buddę, zahaczyć o plaże Nappharat Thara i zwiedzić mały cypel Laem Phra Nang.

Morski Park Narodowy Mu Koh Surin – grupa kilku wysp, których środowisko naturalne można podziwiać zarówno na powierzchni, jak i pod wodą, gdyż miejsce to uchodzi za jeden z najlepszych w Tajlandii terenów nurkowych. Na wyspach znajduje się kilka doskonale przygotowanych szlaków pieszych prowadzących przez dżunglę. Podczas spacerów można podglądać egzotyczne zwierzęta, w tym małpy i lemury, a także olbrzymie drzewa sięgające wysokości kilkudziesięciu metrów. Przy płytkich brzegach wysp na miłośników nurkowania czekają barwne kolonie koralowców i zaskakujący świat podwodnej fauny. Do nurkowania z rurką i pełnym akwalungiem najlepiej nadają się wody zatoki Ao Mae Yai, okolice Koh Chi, „Żółwia Rafa” oraz podwodne zbiorowisko głazów i jaskiń Hin Kong. Na uwagę nurków zasługuje także „Skała Richelieu” oraz barwny ogród ukwiałów obok Koh Tornila.  Na wyspie Koh Surin Nua znajduje się wypożyczalnia akwalungu i łodzi, a także domki letniskowe, w których można zostać na noc.

Morski Park Narodowy Mu Koh Similan – kolejne miejsce Wybrzeża Andamańskiego wyglądające równie pięknie na błękitnej tafli morskiej, jak i pod powierzchnią. Nazwa archipelagu pochodzi od liczby dziewięć, czyli „similan”, na którą właśnie składa się grupa rajskich wysp. Rezerwat szczególnie upodobali sobie amatorzy podwodnych eskapad, odwiedzający park tematyczny składający się z jaskiń, nawisów skalnych i tuneli. Całość urozmaica zachwycający świat koralowców przybierających fantastyczne kształty i kolory, a każde miejsce wyróżnia się czymś wyjątkowym. Pod powierzchnią wody skrywają się między innymi „Głowa Słonia” tworząca naturalny amfiteatr, „Łuk Śniadaniowy” z barwnymi ogrodami koralowymi czy „Punkt Bożego Narodzenia” z gigantycznymi łukami skalnymi. Z wyprawy na wyspy usatysfakcjonowani będą także miłośnicy kąpieli i snorkelingu, gdyż swoim pięknem kuszą pasma niezwykle białego piasku leżące u podnóży poszarpanych wzgórz, wapiennych klifów i bujnej roślinności.

Rejsy na wyspy – miejscowe agencje turystyczne specjalizują się w ciekawych rejsach po okolicznych wysepkach, na których można nie tylko godzinami kąpać się w szmaragdowej wodzie i łowić ryby, ale również nocować. Najpopularniejsze rejsy wypływają na wyspy: Koh Lading, Koh Pakbia, Koh Hong, Koh Dang i Koh Rai.

Kiedy najlepiej wybrać się na Phuket?
Najdogodniejszym okresem, z którego korzysta najwięcej turystów jest pora chłodna (tylko z nazwy) z miesiącami od listopada do lutego, kiedy temperatury oscylują między 28-32°C, są do wytrzymania i najlepiej nadają się do zwiedzania kraju. Klimat Tajlandii, która jest krajem tropikalnym z trzema klimatycznymi porami roku – gorącą, deszczową i chłodną, zmienia się bardzo często ze względu na położenie kraju w strefie przejściowej obszaru indo-malajskiego. Od czerwca do października trwa nieprzychylna ruchowi turystycznemu deszczowa pora powodowana monsunami z upałami sięgającymi 38°C, które znieść można tylko w pomieszczeniach klimatyzowanych. Wybierając się do Tajlandii, ze względu na tropikalny klimat, trzeba być przygotowanym zarówno na palący upał, jak i ulewne deszcze.

Region Wybrzeża Andamańskiego jest najatrakcyjniejszy pod względem turystycznym między listopadem a kwietniem, po ustaniu pory monsunowej.
Przed wyjazdem warto zapoznać się z kalendarzem imprez, których w regionie nie brakuje. Lokalną atrakcją są kilkudniowe obchody Świąt Wegetarian organizowane w październiku, w trakcie których mieszkańcy Phuket symbolicznie przebijają się dzidami i mieczami w obrzędzie oczyszczenia. Ciekawy jest także Festiwal Andamański pełen parad, plenerowych koncertów i rozmaitych zawodów, odbywający się na przełomie października i listopada.

Jaka waluta obowiązuje w Tajlandii i jakie są orientacyjne ceny?
Walutą Tajlandii jest baht tajski (THB), 1 baht =100 satangów. Dla turystów z zachodu ceny w Tajlandii nie są wygórowane, a koszty wyżywienia i zakwaterowania, w porównaniu do biletów lotniczych, są tanie.

Gdzie i jakie pamiątki kupić na Wybrzeżu Andamańskim?
Wybór pamiątek w Tajlandii jest bardzo duży, a jakość wyrobów i przystępne ceny zachęcają do robienia zakupów. Można je kupić na straganach mniejszych miast, w sklepach rzemieślniczych specjalizujących się w pamiątkach i wielkich centrach handlowych nastawionych na ruch turystyczny. Najbardziej pożądane są wyroby rzemiosła artystycznego i dzieła sztuki. W niemalże każdym zakątku tego egzotycznego kraju można kupić biżuterię wysadzaną drogimi kamieniami, srebrne misy, przezroczystą, seledynową porcelanę, misternie wykonane figurki Buddy czy tajską odzież z delikatnego jedwabiu i doskonałej bawełny. W sprzedaży dostępny jest szeroki wybór wzorów zarówno nowoczesnych, jak i tradycyjnych. Turyści poszukują także trójkątnych poduszek, wyrobów artystycznych górskich plemion, rattanowych plecionek oraz rękodzielniczych wyrobów z cyny.  Egzotyczną pamiątką może być elegancka portmonetka wykonana z wytrzymałej trawy „yan lipao”, wyroby z laki czy unikalne dzieła sztuki, jakimi są maski „khon”. Z jedwabiu i papieru „sa” wytwarza się także poszukiwane przez turystów parasolki i wachlarze. W większości sklepów z pamiątkami i warsztatach rzemieślniczych warto pokusić się o targowanie, gdyż Tajlandczycy z dobrego serca obniżają ceny, a przy okazji można nieco poznać tajską kulturę.

Jaki czas obowiązuje w Tajlandii?
W lecie do czasu polskiego dodajemy 5, a zimą 6 godzin.

Jak poruszać się po Wybrzeżu Andamańskim?
Poruszanie po Tajlandii jest przyjemne i bezproblemowe. Wygodnie podróżuje się koleją, która uchodzi za tani sposób przemieszczania. Wycieczka pociągiem może być wspaniałym wprowadzeniem w poznawaniu krajobrazów Tajlandii. Do mniejszych miast można dojechać autobusem, chociaż dłuższe odległości lepiej pokonuje się pociągiem lub samolotem. Warto korzystać z prywatnych przewoźników, którzy zapewniają szybsze połączenia między miejscowościami turystycznymi.

Najlepszym sposobem na zwiedzenie okolic jest wypożyczenie samochodu. W centrach turystycznych działają międzynarodowe wypożyczalnie, niemniej warto poszukać atrakcyjnych cen i dużych rabatów w mniejszych kurortach. Należy jednak pamiętać, że wypożyczenie auta wiąże się z pewnym ryzykiem. Najlepiej podpisywać, po wcześniejszym dokładnym zapoznaniu się, wyłącznie umowy angielskojęzyczne, gdyż turyści podpisujący dokumenty w języku lokalnym często padają ofiarami oszustw ze strony wypożyczalni. Przy wypożyczeniu samochodu wymagany jest depozyt w postaci paszportu, dlatego w razie jakichś nieprzewidzianych zdarzeń może być problem z jego odzyskaniem.

Należy pamiętać, że w Tajlandii obowiązuje ruch lewostronny, wymagane jest międzynarodowe prawo jazdy i odpowiednie ubezpieczenia, natomiast polskie prawo jazdy nie jest dokumentem uznawanym przez władze Tajlandii.  Drogi są w dobrym stanie, przynajmniej te łączące duże miasta i najważniejsze miejscowości turystyczne wybrzeża (przeważnie są to autostrady). Przejazd większością dróg jest darmowy, niemniej na niektórych odcinkach pobierane są niewysokie opłaty. Praktykowane jest oznakowanie informacyjne zarówno w języku tajskim, jak i angielskim.

Jakie plaże są na Wybrzeżu Andamańskim i Phuket?
Jedne z najpiękniejszych plaż wybrzeża znajdują się na wyspie Phuket. Turystów można spotkać na plaży Rawai, która, pomimo że jest skalista, ma swój niepowtarzalny urok. Ładna, piaszczysta, zamknięta zielonymi wzgórzami plaża Nai Harn znajduje się blisko przylądka Promthep. Plaża Kata położona przy ogromnym ośrodku turystycznym idealnie nadaje się do wypoczynku z małymi dziećmi dzięki drobnemu, złocistemu piaskowi łagodnie opadającemu ku lazurowej wodzie. W Kammali znajduje się piaszczysta plaża oddzielona drogą od zabudowań, a także położona na północ od letniska plaża Surin, na której można wypoczywać wśród palm na drobnym, białym piasku. Perełką wyspy jest zatoka Laem Singh zasłonięta skalistymi cyplami u podnóża nagich klifów. Otoczona luksusowymi ośrodkami jest także piaszczysta plaża Pansea, natomiast wzdłuż zatoki Bang Tao rozciąga się najdłuższy na wyspie pas drobnego piachu.

Najlepsze plaże na Ko Lanta to: plaża Palmowa położona wśród drzew palmowych, podobnie jak wspaniała plaża Khlong Kong nieopodal kurortu Sala Dan, natomiast ciszę i spokój można znaleźć na piaszczystej Khlong Nin.

Przy hotelach wyższej kategorii lub w wybranych kurortach plaża jest usypywana sztucznie lub znacznie różni się od typowych plaż miejskich, dlatego wybierając kurort i hotel warto upewnić się do jakiej plaży będziemy mieli dostęp.

Jakie są ograniczenia celne w Tajlandii?
W Tajlandii nie ma ograniczeń dotyczących wwozu pieniędzy, a za zakup niektórych towarów przy wylocie można uzyskać zwrot podatku VAT (aktualne stawki na stronie MSZ), niemniej wcześniej trzeba odebrać odpowiednie zaświadczenie z miejsca zakupu towarów. Zakazany jest wwóz narkotyków, broni palnej, materiałów pornograficznych oraz niektórych gatunków roślin i zwierząt. Restrykcyjny zakaz dotyczy wywozu statuetek i wizerunków Buddy (wymagane jest wcześniejsze zaświadczenie wystawiane przez Ministerstwo Sztuki). Zakaz ten nie dotyczy drobnych wyrobów rzemieślniczych sprzedawanych na potrzeby turystyczne.

Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania z służby zdrowia w Tajlandii?
Ze względu na wysokie koszty leczenia przed wylotem do Tajlandii zaleca się wykupienie międzynarodowego ubezpieczenia zdrowotnego. Usługi medyczne są na wysokim poziomie, niemniej ich ceny są dużo droższe w stosunku do krajów europejskich. Polisy polskich towarzystw ubezpieczeniowych są w Tajlandii uznawane, o ile mają swoje przedstawicielstwo na terenie kraju. W hotelach o wysokim standardzie działają indywidualne placówki medyczne zapewniające gościom odpowiednią opiekę.

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach, przestrzegać podstawowych zasad higieny niezbędnych w krajach tropikalnych oraz zwracać uwagę na warunki w jakich przygotowuje się i przechowuje jedzenie. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, gdyż woda z kranu nie jest zdatna do picia.

Szczepienia ochronne nie są wymagane, niemniej szczególnie w krajach tropikalnych istnieją zagrożenia sanitarno-epidemiologicznych, dlatego przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo i profilaktycznie zaszczepić się przed wskazanymi chorobami. Poszczególne zalecenia sanitarne pozwalające uniknąć zachorowania na różne choroby dostępne są na stronie internetowej Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

Turyści z Polski zwolnieni są z obowiązku wizowego na pobyt turystyczny nie dłuższy niż 30 dni. Przy wjeździe i wyjeździe wymagany jest paszport z co najmniej 6-miesięcznym okresem ważności liczonym od daty planowanego opuszczenia terytorium Tajlandii. Na terenie państwa obowiązek meldunkowy dotyczy wszystkich przyjezdnych, a stosowny formularz można wypełnić w hotelach, pensjonatach itp.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie MSZ: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasady polskiej w Bangkoku: www.bangkok.polemb.net

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Królestwie Tajlandii
Tajlandia, Bangkok, 100/81-82. 25th floor. Vongvanij Building B, Rama 9 Road, Huaykwang, 10310
Tel.: +66 2645 0367- 9 Tel. dyżurny: +66 819 364 618 Faks: +66 2645 0365
bangkok.amb.sekretariat.@msz.gov.pl
www.bangkok.polemb.net